Huizenhoog

Toch nog even snel een foto geschoten voordat het te laat is. Donkere wolken trekken zich samen boven het pand van de voormalige Duinwijk mavo, nog even en het hele pand is gesloopt. Met het slopen van een pand, heb ik normaal geen moeite want nadat er gesloopt is, worden er over het algemeen weer stenen gebruikt voor het nieuw te bouwen pand. Als o.a. stenenhandelaar is dat een moment dat wij (BouwCenter Filippo) weer in beeld komen voor de nieuw te leveren stenen en daar leven wij nu eenmaal van. Maar bij dit pand heb ik niet helemaal dat gevoel. Omdat het een mooi pand is? Zeker niet, eigenlijk is er geen “zak” aan. Het is recht toe recht aan. De gele vormbakstenen in wildverband gemetseld zijn eigenlijk al helemaal niet de moeite waard. Wat echter wel aardig is; zijn de terug liggende kozijnvlakken, deze geven een leuk accent maar echt warm loop ik hier niet voor. Wanneer ik nog eens goed naar de foto kijk moet ik eigenlijk concluderen dat het een lelijk pand is. Toch staan we even stil bij dit pand van o.a. het Nova college maar wat bij velen bekend staat als “de” Duinwijk Mavo. Simpel, het is (was) “mijn” Duinwijk Mavo. De school waar velen van de huidige ondernemers uit de IJmond hun carrière zijn gestart. Als de dag van gisteren herinner ik mij nog de opening van dit, toen, nieuwe pand. In een bonte tocht zijn we met de hele school met alles wat maar wielen had, getogen van de Keesdelfsweg naar “ons” nieuwe pand aan de Duinwijklaan alwaar we in de nieuwe aula film gingen kijken. “Tuurlijk” waren we trots op “ons” nieuwe gebouw en toen zaten we nog niet in over hoe het er eigenlijk uit zag. Maar het is wel een vreemd idee dat nu ruim 30 jaar later “ons” pand al weer voor de vlakte gaat. Voor mij persoonlijk is het helemaal gek omdat er nu geen enkele school van mijn schooltijd nog bestaat. De kleuterschool aan de Stumphiusstraat allang verdwenen, De Wenckebach MTS, gelukkig niet van steen, jaren terug gesloopt, recent nog de Julianaschool (zie aflevering 81) en nu dan “onze” Mavo. Nu kunnen we natuurlijk sentimenteel gaan doen. Maar wat schieten we er mee op om terug te denken aan leraren als Biesma, Hoekstra, Isa, Vlietstra en van der Sleet om maar te zwijgen over het talenpracticum of  “onze” conciërge meneer de Vries. Wat dacht je van mijn 1e optreden als DJ op 7 September 1978 in de aula of de schooluitjes waar ook naar toe. Velen zullen wel eens door diepe dalen zijn gegaan op school, maar wanneer je terug kijkt overheerst over het algemeen toch een positief beeld. Wat betreft het pand kan ik dat niet zeggen. Wat mij betreft kan het nieuwe pand, mits gemetseld, er alleen maar beter op worden. Laten we maar zeggen dat ooit de lucht ooit weer zal opklaren en als strakke blauwe lucht boven de nieuwbouw zal stralen. Wel is het jammer dat we bij het slopen van dit pand niet nog één keer met z’n allen in een bonte stoet door Beverwijk gaan, wat mij betreft mag daar best wel even bij stil gestaan worden en dat we dan na afloop allemaal een aandenken krijgen. Opeens begrijp ik waarom er een hek om de school is geplaatst. Men is natuurlijk bang dat allerlei sentimentele souvenirs jagers met delen van de school aan de haal gaan. Weer eens iets anders, dan kunnen we een plaquette plaatsen met de tekst; “de laatste steen is weggehaald door…….”. Niet verder vertellen maar grote kans dat ik dat ben.

Foto: René Lust
Cijfer uitstaling: 6.5
rene.lust@bouwcenter.nl